Συναισθηματική πτώση? Ελεύθερη πτώση!

Υπάρχουν μέρες δύσκολες. Αυτό το ξέρουμε όλοι. Μέρες που μας φθείρουν, μας ρίχνουν και μας ρουφούν την ενέργεια. Μέρες που όσο και να το θέλουμε, δεν στρώνουν, όσο και να προσπαθούμε να ανεβάσουμε την διάθεσή μας.

Και αυτό είναι το λάθος. Κάποιες φορές όταν δεν ανεβαίνει με τίποτα η διάθεση και δεν αλλάζει, πρέπει να παραιτηθούμε. Να αφήσουμε τον εαυτό μας να βιώσει το συναίσθημα, του πόνου, της στεναχώριας, της χάλια διάθεσης, της βαρεμάρας, του θυμού, του αρνητισμού.

Τα άσχημα συναισθήματα, είναι και αυτά συναισθήματα. Όπως έχουμε μάθει να αποδεχόμαστε τα θετικά συναισθήματα, έτσι πρέπει να αποδεχθούμε και τα αρνητικά. Η ζωή δεν είναι μόνο γλέντια και διασκέδαση. Είναι και λάθη και αποτυχίες και απόρριψη και δύσκολες στιγμές. Και σε εκείνες τις στιγμές δεν γίνεται όσο και να το θέλουμε να φτιάξουμε την διάθεσή μας. Π.χ. δεν μπορείς στο πένθος να αρχίσεις να είσαι ευτυχισμένος και να τα βρεις με τον εαυτό σου, να το ξεπεράσεις και να σταθείς ξανά στα πόδια σου, αν πρώτα δεν το ζήσεις και δεν το βιώσεις. Αυτό ισχύει για κάθε δύσκολη στιγμή.

Πόσο λάθος τρόπος είναι το γεγονός ότι προσπαθούμε να είμαστε πάντα καλά και πάντα ευτυχισμένοι. Μακάρι να γινόταν, αλλά η ζωή έχει τους κύκλους της. Άλλο το να είσαι αισιόδοξος! Άλλο το να βλέπεις πάντα ακόμα και στα δύσκολα κάτι θετικό και ότι όλα γίνονται για κάποιον λόγο και για κάποιο μάθημα... Είναι όμως διαφορετικό να μην επιτρέπεις τον εαυτό σου να νιώσει λύπη, να κλάψει, να αποδεχθεί την αποτυχία, να παραιτηθεί από μια κατάσταση και γιατί όχι να θυμώσεις και να ξεσπάσεις.

Εάν παρατηρήσετε, στις δύσκολες στιγμές, ο οργανισμός μας θέλει να κουρνιάσει, να κοιμηθεί, πολλές φορές μπορεί να νιώθουμε ρίγος και να κρυώνουμε ή να μην πεινάμε, άλλες φορές αρρωσταίνουμε. Μερικές φορές αυτό γίνεται από την τεράστια προσπάθεια που κάνουμε να παλέψουμε τα συναισθήματά μας και να δείξουμε ότι δεν έχουμε τίποτα και κανέναν ανάγκη, ότι δεν είμαστε αδύναμοι, ότι δεν παραιτούμαστε σε κάθε δυσκολία. Ότι δεν μας αγγίζει τίποτα και δεν μας πτοεί κανένα περιστατικό γιατί είμαστε σούπερ δυνατοί.

Και έτσι κρατάμε την αλήθεια μέσα μας, φοράμε την μάσκα της ευτυχίας, για να κρύψουμε ότι πονάμε, ότι μας πείραξε κάτι, ότι βιώνουμε μια δύσκολη κατάσταση ή ότι απλά έχουμε τις μαύρες μας... Και ανέμελη πετάμε και ένα "η ζωή συνεχίζεται" και όλα καλά...

Δεν είναι ντροπή να πάρεις μια μέρα ρεπό από όλα, ακόμα και αν δεν δουλεύεις, από την καθημερινότητά σου και να κάτσεις σπίτι σου με τον εαυτό σου... Ούτε είναι παράνομο να ξαπλώσεις, να δεις μια ταινία, να κλάψεις, ή να πας μια βόλτα ή να ακούσεις λυπητερά τραγούδια και να ρίξεις και άλλο την διάθεσή σου. Αν πιάσεις πάτο, θα ανέβεις.. αυτό το ξέρω και πάντα γίνεται.

Αποδέξου την συναισθηματική σου πτώση, με ελεύθερη πτώση συναισθημάτων. Να τα νιώσεις, να βγουν από μέσα σου, να τα βιώσεις για να τα αφήσεις στην άκρη και για να δεχθείς την χαρά και την καθημερινότητα πιο γρήγορα και πιο σωστά

Και να θυμάστε, να αφήνουμε ότι μας βαραίνει 

για να μπορεί η καρδιά μας να πετά...

Μαρία